«Մաթիլդա». Հայրիկներն ու մայրիկները շատ տարօրինակ են: Նույնիսկ եթե նրանց երեխան ձեր պատկերացրած ամենաանպիտանի մեկն է, կարծում են, թե նրանից լավն աշխարհում չկա: Բայց մեկ – մեկ ճիշտ հակառակն էլ է պատահում: Ծնողներ կան, որ բոլորովին բանի տեղ չեն դնում իրենց երեխային: Տեր և տիկին Որդնտակները հենց դրանցից էին: Նրանք այնքան ապուշ էին ու այն աստիճան իրենց խղճուկ կյանքով տարված, որ իրենց դստեր մեջ ոչ մի արտառոց բան չէին տեսնում: Մինչդեռ Մաթիլդան իրոք արտառոց էր: Ամենից առավել՝ պայծառ միտք ուներ…
«Քարաստան» «ՍԵՐԸ Որովհետև ես այլևս հարցեր չտվեցի, քանի այդ հարցերի ինքնաբավությունը նախապես հոդախախտված պատասխանների անհաղթության կասկած և մերժում է, ժխտող դիրքավորում, հակառակադրության տառապանք, անհաղթության ֆրենոս: Կրկնում եմ Եվ ուրեմն մենք իջանք Փարիզ, և դիմացի շենքից սկսվեց և տարածվեց երկար: Ես զանգեցի և անուն տվեցի, հանդիպման սրճարանի սպասքը ձկնիկներով էր պատված: Ես տեսա լիճը`նրանց բոլորին իր ներս տանող, և դիմացին մի ֆրանսուհի ուհի, որն իր փորի թուլացած մաշկն էր մյուս ուհուն ցուցադրում`խնամված մատները հեշտորեն խրելով փափկության մեջ: Եվ այս երկրորդը իր արծաթափայլ պայուսակի արտացոլանքում շրթներկն էր փորձում թարմացնել`խախտելով շուրթագծերի սահմաններ, երբ հանկարծ իր արհեստական եղունգները իմ ծնկի մեջ է խրում ու...
«Երկա՞ր» ընկեր հայրենիք ես էս հայրենիքից գլուխ չեմ հանում, և երդվում եմ, չեմ էլ ուզում գլուխս հանել էս հայրենիքից, էս հայրենիքի համար խելքից դուրս շատ զինվոր է ծակծկվել, խելքից դուրս շատ հույսեր է ծածանվել էս հայրենիքի համար, ներողություն եմ խնդրում, ընկեր հայրենիք` քեզ թերի ճանաչելու, քեզ թերի սիրելու և քո շուրջ այսքան ճշգրիտ սխալ մեծանալուս համար, հիմա գիտեմ` այն անտեր ու դուս վաղվա համար, մեզ այսօր` մի նոր բան է պետք, խելառ մի բան ոնց հրաշքը, և այն մեզ պետք է հացի կամ ջրի պես, հազվադեպ՝ գոնե կյանքի պես մեզ պետք է այն:
Էդուարդ Հարենցի «Լույսի նախդիրներ» ժողովածուն հատկանշվում է հայոց լեզվի՝ ծիսականության հասցված մատուցմամբ: Այս սրբազան տարածքում բանաստեղծությունը ոչ թե ինչ է, այլ՝ ով, մանավանդ որ՝ Միլենայի՝ «ճախրող բառերի այդ թռչնորսի» շուրթերից արտաբերված յուրաքանչյուր բառ արդեն իսկ քերթված է, անկախ այն բանից՝ Հարենցը կգրառի՞ դրանք, թե՞ ոչ: «Լույսի նախդիրներ» ժողովածուն այս առումով, ըստ էության, երկու բանաստեղծի արարում է:
«Բանաստեղծական նուրբ հոգու տեր Հռիփսիմե Մարգարյան ն իր արվեստով իրար է շաղկապում նկարչությունն ու երաժշտությունը՝ չասելու համար նաև պոեզիան: Որքան էլ վերացական է ստեղծագործելու նրա ոճը, վերացապաշտ արվեստագետ չէ նա: Ուշադիր հայացքը նրա գործերում կհայտնաբերի մայր բնությունն իր տարրալուծված մանրամասներով՝ ծովի տարերք ու տիեզերքի անհունություն, մոլորակներ՝ իերնց ուղեծրերի մեջ ներառված նռան ուրվապատկերներով, ինչպես նաև պայմանական ծաղիկներ ու աշնանային տերևներ»: Լևոն Լաճիկյան, գեղագետ, արվեստաբան
В книге «Армянский путь куклы» впервые предпринята попытка собрать воедино всю известную информацию об армянской кукле как культурно- историческом, социальном и художественном явлении. На основе современной научной литературы, археологических и этнографических данных в доступной и увлекательной форме прослеживается исторический путь развития куклы от идола до произведения искусства, рассказывается о роли кукол в духовной жизни армянского народа, об эволюции театральной куклы и о «кукольных» метаморфозах гениального кинорежиссера и великого мистификатора С. Параджанова. «Армянский путь куклы» գրքում առաջին փորձ է արվել հավաքել ամբողջ տեղեկատվությունը հայկական տիկնիկի մասին՝ որպես մշակութա-պատմական, սոցիալական և գեղարվեստական երևույթ: Ժամանակակից գիտական գրականության, հնագիտական և էթնոգրաֆիկ տվյալների հիման վրա...
«Հոգեգրություն. Եվրոպական մոդեռնիզմի բանաստեղծությունը» գրքում տեղ են գտել XX դարի առաջին կեսի եվրոպական 22 երկրներից սերող 40 բանաստեղծների ստեղծագործությունները՝ թարգմանված 20 լեզուներից: Առաջնորդվելով Գոթֆրիդ Բենի «Քնարերգության հիմնախնդիրներ» զեկույցում (1951) մատնանշված այն հիմնավոր կասկածով, ըստ որի`«մեր ժամանակի ո՛չ մի, անգամ մեծագույն բանաստեղծ, իրենից հետո վեցից ութ կատարելապես ավարտուն բանաստեղծությունից ավելին չի թողել», փորձ է արված յուրաքանչյուր հեղինակի դեպքում պեղել, հայտնաբերել հենց այդ նշանակալից «վեցից ութ»-ը, քանի որ, ինչպես ասված է շարունակության մեջ`«մնացյալը կարող են հետաքրքրություն ներկայացնել զուտ հեղինակի կենսագրության կամ նրա ներքին զարգացման տեսանկյունից»:
«Մալվիններ». 1982 թ. Արգենտինայի և Մեծ Բրիտանիայի միջև տեղի ունեցավ պատերազմ Մալվինյան (Ֆոլկլենդյան) կղզիների համար: Հեղինակը անդրադառնում է այս ցավոտ թեմային՝ խուսափելով հայրենասիրական պաթոսից և զերծ մնալով գաղափարական կարծրատիպերից: Իրական դեպքերը և կղզիների աշխարհագրական բնութագիրը, միախառնվելով հույզերի հոսքին, ստեղծում են խճարանկարային, բայց ամբողջական մի պատկեր՝ հնարավորություն տալով ընթերցողին գաղափար կազմելու գրեթե երկդարյա պատմություն ունեցող մի հիմնախնդրի և նրա հետևանքների մասին:
Արդի ամերիկյան գրականության ուշագրավ դեմքերից մեկի՝ Մայքլ Քանինգհեմի «Վայրի կարապը և այլ պատումներ» ժողովածուն ընդգրկում է տասը գործ՝ նրբագեղ ու բազմաշերտ պոստմոդեռնիստական տեքստեր, որոնք առավելապես հանրահայտ հեքիաթների արքետիպային սյուժեների վերաշարադրանքն են միանգամայն նորովի և անսպասելի մոտեցմամբ:
«Հայացք» Գրքում տեղ են գտել Քնարիկ Սիմոնյան-Մենզիլջյանի «Ձյան փաթիլներ», «Պարուհին», «Սպասում», «Անհետ կորածը», «Երջանկության փակ տնակը» և մի շարք այլ պատմվածքներ:
«Սեր և էմիգրացիա» ժողովածուում ընդգրկված վիպակներում և պատմվածքներում Մարգարիտ Դերանցը հոգեբանական նուրբ դիտարկումներով, անհրաժեշտության պարագային՝ նաև սևեռումներով, հուզական պոռթկումներով, բայց և՝ մշտապես սթափ գրողական դիրքորոշմամբ ու գնահատականներով պատկերում է հայ էմիգրանտների կյանքը օտար ափերում՝ բացելով բազմաթիվ վարագույրեներ և պսակազերծելով բազմաթիվ միֆեր:
«Մաշկացավ» վեպը ժամանակակից պատմություն է… Ավելի ճիշտ` «Մաշկացավը» անտիվեպ է, որը ներկայացնում է նույն պատմության տարբեր պատառիկները, տարբեր տեսանկյունից, տարբեր հերոսների աչքերով, իրականության տարբեր ըմբռնումներով:
««Թամբալ մամայի» զարգացնող վարժությունները» գրքում հայտնի մանկավարժ, հոգեբան և «Ինքնուրույն երեխան, կամ ինչպես դառնալ «թամբալ մամա» գրքի հեղինակ Աննա Բիկովան երեխաների զարգացման իր առաջարկներն է ներկայացնում: Շատ ծնողներ են մտածում՝ «Արդյոք ես անհրաժեշտ չափո՞վ եմ զբաղվում իմ երեխայի հետ: Ժամանակի՞ն եմ անում՝ ինչ անում եմ, թե՞ ուշացնում եմ»: Մինչդեռ ամեն զբոսանք, երեխայի հետ շփման ամեն վայրկյան կարող է դառնալ աննկարագրելի հայտնագործությունների աղբյուր, իսկ սովորական պլասմասսայե դույլիկն ու բահը՝ գերզարգացնող գործիք մեծերի ձեռքում՝ երեխաներին հետաքրքրաշարժ փորձեր ցուցադրելու համար:
«Տեղեկատվության հավաստիության գնահատման և ոչ վերբալ վարքի հոգեբանություն» աշխատությունը նվիրված է հաղորդակցման վերբալ և ոչ վերբալ համակարգերին ու դրանց միջոցով փոխանցվող տեղեկատվության հավաստիության գնահատմանը: Նկարագրված մեթոդները յուրացնելով`կարող եք տեղում գնահատել նպատակային անձի հուզական վիճակը, արտահայտած ու չարտահայտած մտքերը և իրական վերաբերմունքը ցանկացած հարցի վերաբերյալ: Մարդուն «կարդալով»`կարող եք ոչ միայն գնահատել նրա ներկա վիճակը, կանխատեսել նրա հետագա վարքը, այլև աննկատ կերպով կառավարել նրան: Աշխատության մեջ հավաքագրված են ինչպես սույն ուսումնական ձեռնարկը կազմողի, այնպես էլ տվյալ խնդրին առնչվող մասնագետների մոտեցումները: Ներկայացված բոլոր մեթոդներն ունեն գործնական բնույթ և նպատակ: Աշխատության հիմնական նպատակն է սովորեցնել ընթերցողին կարողանալ նկատել մարդու ոչ վերբալ վարքի ակնհայտ և...
«Գրիգոր Նարեկացու «Մատեան ողբերգութեան» երկի խորհրդաբանական ընկալումները». Վահրամ Լալայանը ղեկավարում էր Ստեփանակերտի «Գրիգոր Նարեկացի» համալսարանի պատմության ամբիոնը, որը կոչվել է նրա անունով։
«Պրոկրուստյան մահիճը» գրքում ամփոփված են հեղինակի փիլիսոփայական եւ գործնական աֆորիզմները, որոնք հիմնական գաղափարի շուրջ առանձին սեղմ մտքեր են, թե ինչպես ենք վարվում եւ ինչպես պիտի վարվենք մեզ անհայտի հետ։
«Ապագայի ֆիզիկան». Ու՞ր է մեզ տանում սրընթաց զարգացող գիտությունը: Ի՞նչ փոփոխություններ կարող ենք ակնկալել համակարգչային տեխնոլոգիաների, բժշկության, տիեզերագնացության և այլ ոլորտներում: Եվ ամենակարևորը՝ ինչպիսի՞ն կլինի մարդու առօրյա կյանքը 2100 թվականին: Նշանավոր տեսաբան-ֆիզիկոս Միչիո Կակուն փորձում է գտնել այս բոլոր հարցերի պատասխանները և սեղմ պատկերացում տալ մարդկության հնարավոր ապագայի մասին: Այդ նպատակով նա զրուցել է շուրջ երեքհարյուր առաջատար գիտնականների հետ, որոնք իրենց լաբորատորիաներում կերտում են վաղվա պատմությունը: Միցիո Կակու, տեսական ֆիզիկայի ակտիվ մասսայականացնող և ժամանակակից տիեզերքի կառուցվածքի մասին կոնցեպցիայի հեղինակ է, հեղինակ է գիտահանրամատչելի մի շարք գրքերի, որի հիմնական նպատակն է փորձ փոխանցել համալիր գիտական տեսությանը, ցանկացած ընթերցողի մատչելի լեզվով։ Կակուն...
Հայոց ցեղասպանության մեկդարյա տարելիցի առթիվ կազմված «Մեր ներսի հայը» ժողովածուն ընդգրկում է Թուրքիայում ճանաչված 35 մտավորականի գործեր, որոնց հեղինակները ոչ միայն ընդունում են Եղեռնի փաստը, այլև փորձում գտնել իրենց «ներսի հային» ամենատարբեր ժանրերի միջոցով՝ կարճ արձակից մինչև պոեզիա, հրապարակախոսությունից մինչև հուշագրություն: Գիրքն իր գաղափարով և ընդգրկմամբ բացառիկ է, կազմվել է հայտնի գրող և թարգմանիչ Յիղիթ Բեների նախաձեռնությամբ և հրատարակվել Թուրքիայի խոշորագույն հրատարակչություններից մեկի՝ «Ջան»-ի կողմից:
«Ես թամբալ մամա եմ» հոդվածը տպագրվել է մի քանի տարի առաջ, ու մինչ օրս պտտվում է համացանցում: Այն շրջել է ծնողական բոլոր հայտնի ֆորումներում, բուռն քննարկումների ու վեճերի առիթ է դարձել: Պարզվում է՝ այսօր շատերին է անհանգստացնում երեխաների ինքնուրույնության ու երիտասարդ սերնդի ինֆանտիլության խնդիրը: Մանկական ու ընտանեկան հոգեբան Աննա Բիկովան առաջարկում է հարցի լուծման իր տեսակետը: Պայմաններ են պետք, որպեսզի ձեր երեխան ինքնուրույն դառնա: Նա երբեք ինքնուրույն չի լինի, եթե դուք միշտ հուշեք, օգնեք, խորհուրդ տաք: Պետք է ընդամենը պարբերաբար «թամբալ մայրիկին» միացնել՝ գիտակցելով, որ դա ի շահ երեխայի է: Երեխաները ոչինքնուրույն և ինֆանտիլ են, եթե դա ձեռնտու է մեծերին...
«Եղիշե Չարենցը և եվրոպական գրական ավանդույթները» գիրքը տպագրվել է Եղիշե Չարենցի 125-ամյա հոբելյանին ընդառաջ։ Նվիրված է Չարենցի ստեղծագործության մեջ եվրոպական գրական ավանդույթի ներկայությանը՝ միստիցիզմից մինչև սիմվոլիզմ, ապագայապաշտությունից մինչև էքսպրեսիոնիզմ, ուտոպիզմից մինչև նորդասականություն և վերադարձ դեպի միստիկան։ Հատուկ անդրադարձ է արված եվրոպական մշակութային դաշտ ներթափանցած բուդդիստական վարդապետության հետ Չարենցի առնչություններին։
«1 րոպե անց» գիրքը նախատեսված է այն անձանց համար, ովքեր գնահատում են յուրաքանչյուր րոպեն, ցանկություն ունեն բացահայտելու ամբողջ ներուժը, որոշել են խոչընդոտները դարձնել հնարավորություն, ձեռքից բաց չեն թողնում հնարավորությունները և մշտապես ձգտում են ՄիշտԱռաջ:
«Զուգահեռ ընթերցումներ» գրքում հավաքված են հեղինակի՝ տարբեր տարիներին գրական մամուլում հրապարակված ուսումնասիրություններն ու հոդվածները՝ նվիրված գրականության տարբեր շրջափուլերին ու խնդիրներին:
